Jeśli mnie pamięć nie myli, przed paru laty przeczytałem w jednej z książeczek prof. Miodka, że imiona Maciej i Mateusz są to dwie dwie formy tego samego imienia. Jedno z wymienionych imion „przyszło” poprzez język grecki, a drugie poprzez język łaciński. Na genealogicznym forum dyskusyjnym dyskutowano kwestię poprawnego odczytywania imion (zapisanych po łacinie) w księgach parafialnych. Przytoczyłem powyższą opinię prof. Miodka i spotkałem się z zarzutem, że „byłem łaskawy się pomylić”.

Co precyzyjnie oznacza termin mazurzenie? Spotkałem się z dwiema rozbieżnymi opiniami (obydwie z dość poważnych publikacji) na temat gwary górali podhalańskich – że mazurzą (bo sz, cz, ż wymawiają [s], [c], [z], z wyjątkiem rz wymawianego [ż]) oraz że nie mazurzą (właśnie dlatego, że rz wymawiają [ż]).

Czy wyrazy być i bydło są ze sobą powiązane tak samo jak myć i mydło. Można bowiem sądzić, że podobnie jak głównym zadaniem mydła jest mycie, podstawowym wyzwaniem stojącym przed bydłem jest istnienie.
Pozdrawiam

Czy istnieje coś takiego jak obiektywna opinia i jeśli tak, kiedy możemy o niej mówić? Pytam bo ostatnio zacząłem się „nadziewać” w internecie na wszelkiej maści „obiektywne opinie”, a byłem przekonany, że takowe nie istnieją.

Szanowni Państwo,
czy ręcznik do naczyń jest regionalizmem, a ścierka do naczyń formą ogólnopolską, czy też oba określenia są równorzędne? 

Pozdrawiam i z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.

Chciałabym zapytać o to, kiedy należy używać czasownika w formie męskoosobowej, a dokładnie o to, kiedy uznajemy, że grupa jest „mieszana”. Jeśli mamy rzeczowniki, które opisują osoby, to sytuacja jest jasna. „Dziewczynka i chłopiec byli”. Co, jeżeli mamy rzeczownik męskorzeczowy albo męskozwierzęcy? Czy wówczas też należy napisać „byli”? „Dziewczynka i kot”, „Dziewczynki i koty”, „Dziewczynka i kwiat”, „Dziewczynki i kwiaty”. Szczególnie w przypadku rzeczowników nieożywionych dziwnie dla mnie brzmi użycie formy „byli”, ale może moja intuicja mnie myli.

Pozdrawiam

Katarzyna K.

Szanowni Państwo,
jedna ze znanych mi osób często używa określenia lapsus w odniesieniu do osoby (np. „Jeśli ktoś jest lapsusem, to nie zrozumie tego”). Dotąd wydawało mi się, że słowo to oznacza jedynie błąd językowy, stąd moje zdziwienie. Proszę o wyjaśnienie tej kwestii.
Dziękuję i pozdrawiam

Słownik dobrego stylu w haśle pismo (dokument) notuje połączenie napisać pismo, i to na pierwszym miejscu wśród kolokacji czasownikowych. Czy nie uważa Pan, że powtórzenie tego samego rdzenia w sąsiadujących wyrazach jest jednak trochę niezręczne, a zwrot ów powinien być opatrzony kwalifikatorem potoczności?
Chciałbym dodać, że jako wierny użytkownik Słownika dobrego stylu z niecierpliwością czekam na jego kolejne, rozszerzone wydanie.

Szanowni Państwo,
Chciałabym zapytać o poprawność zapisu: studiować/ pracować na uniwersytecie czy w uniwersytecie?
Z poważaniem
Elżbieta Kossarzecka

Czy zdania te są prawidłowe i równoznaczne?

1. Aż rozdzieli nas noc.
2. Dopóki noc nas nie rozdzieli.
3. Zanim nas noc nie rozdzieli.
4. Zanim rozdzieli nas noc.

Trzecie zdanie jest tytułem filmu, jednak mam wątpliwości, czy jest prawidłowo skonstruowane.